Motel Hükümeti

Alper Sedat Aslandaş ile Baskın Bıçakçı'nın birlikte kaleme aldığı, 1995 yılında iletişim Yayınları'ndan çıkan "Popüler Siyasi Deyimler Sözlüğü" adlı kitaba, yıllar önce İzmir'de bir sahafta tesadüfen rastlamıştım. 

Görür görmez bende merak uyandıran bu kitabı satın aldığım gibi bir solukta okumuştum.

İyi ki almışım, iyi ki okumuşum!

Zira... 

Günümüz siyaset arenasında, Türkiye tarihindeki önemli siyasi gelişmelere atıfta bulunulduğunda...

Günümüzde yaşananlar, dönemine damga vuran siyasi olaylara benzetildiğinde... 

Kişisel kütüphanemin en kıymetli parçalarından biri olan "Popüler Siyasi Deyimler Sözlüğü"  İlk başvurduğum kaynaklardan biri olmakla beraber; oldukça yararlandığım başlıca eserler arasında yer alıyor. 

Malumunuz, geçtiğimiz günlerde bir zamanların meşhur 'Güneş Motel olayı' gündeme geldi ve çok konuşuldu. 

Yaşı genç olanlar, "Güneş Motel olayı da nedir?" diye birbirine sormaya başladı. 

Güneş Motel olayı, bir anda google'de en çok aranan konu oldu. 

Bu noktada, ben de hani çorbada tuzum olsun düşüncesiyle... 

CHP ile İYİ Parti'ye yapılan "Güneş Motel" yakıştırmasını desteklemek ya da 15 milettvekilini savunmak adına olmamakla beraber, yukarında bahsettiğim kitapta "Motel Hükümeti" ara başlığı altında nakledilen sayfalardan alıntıladığım bölümü sizlerle paylaşmak istedim. 

Bu bağlamda... 

Lafı daha da uzatmadan, altını çizdiğim o  satırları aynen aktarıyorum:

"Adalet Partisi, Milli Selamet Partisi ve Milliyetçi Hareket Partisi'nden oluşan "2. Milliyetçi Cephe Hükümeti"nin 31 Aralık 1977 günü bir gensoru ile düşürülmesinden sonra yeni hükümeti,  Cumhuriyetçi Güven Partisi, Demokratik Parti ve Adalet Partisi'nden istifa eden 11 milletvekilinin desteği ile Cumhuriyet Halk Partisi kurdu. 

Bülent Ecevit başkanlığındaki hükümetin kuruluşu yolunda girişimler daha 2. MC hükümeti düşürülmeden önce başlamıştı. 

22 Aralık 1977 günü, İstanbul Florya'daki Güneş Motel'inde AP'den ayrılan milletvekilleriyle -gazetecilerden kaçmaya çalışarak- görüşen Ecevit, 11'lerle, hükümet aleyhindeki gensorunun desteklenmesi ve yeni bir hükümetin kurulması konusunda anlaştı. 

CHP'ye verilen bu desteğin karşılığı bakanlık koltuğu oldu. 

5 Ocak 1978'de 229 güven oyu alan 3. Ecevit hükümetinde, 11 bağımsız milletvekilinin 10'una bakanlık verilmişti. 

11'lerden bir tek Oğuz Atalay bakanlık istememişti. 

Adalet Partililer, CHP'nin aldığı bu desteği "bir oya bir bakanlık" diyerek eleştirdiler. 

Yeni hükümet kamuoyunda, Güneş Motel'de yapılan pazarlıklara izafeten "Motel hükümeti" olarak da adlandırılıyordu. 

"Florya motellerinde milletin iradesini hiçe sayarak kurulan hükümetin, milletin ve meclisin çoğunluğuna dayanmadığı" bu yüzden de "gayrimeşhur" olduğunu iddia eden AP ve Süleyman Demirel bu gerekçeyle Ecevit'i başbakan olarak kabul etmediler; hükümetin işbaşında kaldığı 22 ay boyunca kendisinden "hükümetin başı" diye söz ettiler. 

14 Ekim 1979'd yapılan ara seçimler iktidardaki CHP için tam bir hezimet oldu. 

AP'nin boşalmış bulunan 5 milletvekilliğinin tamamını kazanması ve kısmi senato seçimlerinde gösterdiği başarı üzerine, seçmen iradesine saygı gösteren Ecevit, bir gensoruyla düşürülmeyi beklemeden, parlamenter geleneğe uygun olarak istifasını açıkladı. 

Demirel, istifa üzerine, 22 aydan sonra ilk kez Ecevit'e "başbakan" diye hitap etti. 

11'ler, Enver Akova (Devlet Bakanı), Ali Rıza Septioğlu (Devlet Bakanı), Mustafa Kılıç (Devlet Bakanı), Şeraffettin Elçi (Bayındırlık), Mete Tan, (Sağlık ve Sosyal Yardım), Tuncay Mataracı (Gümrük ve Tekel), Güneş Öngüt ( Ulaştırma), Orhan Alp (Sanayi ve Teknoloji), Ahmet Karaaslan (İmar ve İskan), Hilmi İşgüzar (Sosyal Güvenlik) ve Oğuz Atalay'dan oluşuyordu. "