Kadına şiddet ve cinayetleri, hayvanlara uygulanan şiddet ve çocuk cinayetlerinin sayısı her geçen gün artıyor.
Şiddetin her formunun gün geçtikçe arttığını ve toplum olarak duyarsızlaşmakta olduğumuz açıkça gözleniyor.
Peki, toplum olarak maruz kaldığımız şiddet olaylarına ilişkin, sergilediğimiz davranışlar kısmına dikkat çekmek istiyorum!..
Her geçen gün, aslında toplumsal değerlerimizin şekil değiştirerek, değer yargılarımızın zayıfladığının bir göstergesi olduğunu düşündürmektedir yaşanılan şiddet olayları.
İyiliğin, yardımseverliğin, sevginin, şefkatin yerini benmerkezci, tahammülsüz, güçlü olmanın kabul gördüğü algısına doğru yer değiştirmektedir.
Yapılan araştırmalara göre; şiddete maruz kalan kadınların 44%’ü maruz kaldığı şiddeti, en yakınları dâhil, hiç kimseye anlatmıyor.
Kadınların 89%’u ise, şiddet sonrasında destek almak için hiçbir kuruma başvurmuyor.
Kadınların maruz kaldıkları şiddeti kimseye anlatmama ve/veya destek için bir kuruma başvurmama nedenlerinden bazıları ise utanma, şiddetin artmasından korkma, işe yaramayacağını düşünme, çocuklarının mutsuz olduğunu düşünme, çocukları kaybetmekten korkma, erkeğin değişeceğini düşünme, affetmeyi düşünüyor.
Böylelikle şiddetin kamuya açık alanlarda olduğu kadar özel alanlarda da her geçen gün beslenmeye devam ettiği anlaşılıyor.
Önemli olan şey ise bu şiddete maruz kalan bir toplumda yetişen nesillerdir.
Yeni nesilin, şiddetin her şekline başvurması, aslında büyüdüğü toplumda şiddetin normal olduğunu farz etmesinden kaynaklı olduğunu düşündürüyor.
Küçük yaşlardan itibaren okullarda görülen zorbalık davranışları, çocukların şiddetin normal ve doğru olduğu düşüncesine ilişkin bizlere bilgi veriyor.
Prof.Dr.Nevzat Tarhan, geçtiğimiz günlerde şiddet ile ilgili bizim toplumumuzda gücün şahıslarda değil kurallarda olması ve bunun öğretilmesi gerektiğinin altını çizerek bunun ancak büyüklerin rol model olmasıyla, örnek olmasıyla olacağını ifade etmişti.
Bu görüşe katıldığımı belirterek, gelecek nesiller için ilk önce büyüklerin kendi değer yargılarını gözden geçirerek, sahip çıkması gerektiğini düşünüyorum. Biz yetişkenlerin bilmediği toplumsal değer ve kuralların, çocuklar tarafından bilinmemesini hayretle karşılamamalıyız.
Psikolog Ceren Yağcıoğlu / İzmir / 12. 12. 2017
YORUMLAR