Foça'da öğrenilmiş çaresizlik

Foça’da belediye yönetiminden memnun olmayan birçok insan, ilçede artık radikal bir değişimin olması gerektiğini düşünüyor.

Ne var ki ilçede Goebbels'e rahmet okutan bir siyaset stratejisi güdülüyor.

Defaatle tekrar edilen ve bu sayede bilinçaltına gönderilen mesajlar, oluşturulmak istenen algıya hizmet ediyor.

Yani birileri tarafından sürekli tekrarlanan “CHP, Foça’da ceketi aday gösterse kazanır” söylemi de öyle “laf ola beri gele” kabilinden bir söylem değildir.  

Üzerinde çalışılmış, düşünülmüş ve tasarlanmış bir söylemdir.

Önceki gün kadim dostum Serkan Tiyanşan, Facebook hesabından yaptığı bir paylaşımda, ortaya şöyle bir soru sormuş: “Foça’da kazanacağız, kazanacağız, kazanacağız” diye bağıranlar; niçin “çalışacağız, çalışacağız, çalışacağız” diye bağırmıyorlar?

Sevgili Tiyanşan, “çalışacağız” diye bağıran yok! Çünkü Foça’da “çalışmak” vaadinin alıcısı yok!

Öyle ki Foça’da bir zamanlar “Beni seçerseniz, hiçbir şey yapmayacağım” vaadinde bulunan bir siyasetçinin dahi seçim kazandığını unutmamak gerekir.

Acaba Dünya’nın herhangi bir ülkesinde, hiçbir şey yapmayacağını vaat ederek seçim kazanan bir siyasetçi daha var mıdır?

Bazen, “Foça’daki seçmenlerin oy verme davranışları, üniversiteler tarafından incelense, acaba ortaya nasıl bir sonuç çıkardı?” diye merak etmiyor da değilim.

Foça’da 35 yıldır süregelen bir yerel iktidar var. Foça’nın 35 yılda bir arpa boyu yol kat edemediği de aşikâr.

Normal şartlarda belediye yönetiminin değişmemesi için hiçbir sebep yok! Ama girizgâhta de izah etmeye çalıştığım üzere, Foça’da algıyı yönetme konusunda son derece mahir olan bir “siyasi akıl” var.
 
İnsanın doğasında olan “kazanandan yana olma” eğilimi, toplum mühendisliğini bir ürünü olan “Niçin kaybedenden yana olasın ki” mesajıyla birleşiyor. Şekillendirilen yapının üzerine biraz da “Ama biz gelmezsek onlar gelir” korkusu zerk ediliyor.

Ve günün sonunda “sürü psikolojisi” misali, birlikte hareket eden bir seçmen kitlesi oluşuyor. Hal böyle olunca da ortaya farklı bir sonuç çıkmasını beklemek de yersiz oluyor.
 
Memnun olmağı halde oy verenlerden birine “niçin?” diye sorduğumuzda ise, o kişi tatminkâr bir yanıt veremiyor! En fazla “CHP, zaten her türlü kazanır” demekle yetiniyor.

“Öğrenilmiş çaresizlik” dedikleri bu olsa gerek.