Aydınlanmak kendini bulmak

Bugün kendime neden yaşadığımı sordum?

Başımdan geçen onca şeyin; bir karşılığı olmalıydı şu hayatta…

Bir anlamı olmalıydı…

Hücrelerimde farkında olmadan taşıdığım ama ne de olsa “ben bu yükü taşırım” diyerek saldırdığım hayatımda daha emin adımlar atabilmek için yeni başlangıçlara gülümsüyorum bugün, hiçbir zaman hazır olamayacağımı düşündüğüm başlangıçlara…

Yıllarca akmasına engel olamadığım gözyaşlarımla, içime sığmayan şefkatimle seni karşılamaya hazır ve seni sarmaya hevesliyim çünkü sanaymış yolculuğum…

Bugüne yansıyan geçmişimde, köklerimden gelen beni defalarca aynı hataları yapmaya zorlayan anılarımda, unuttuğum ızdıraplarımdan arınmaya, iyileşmeye niyet ettiğim bir hayat diliyorum kendime…

Bu yaşıma gelene kadar öğrendiğim en muazzam şey yaşanılanlara karşı sakin ve tepkisiz kalabilmekti…

İnanılmayacak derecede kırılmış, şaşırmış ya da üzülmüş olsam bile her şeyin olabilirliğini kabullenmek ve sakince kalabilmek en iyi özelliğimdi…

Tüm gerçeğimle, bir çocuk gibi neşe ile coşku ile yeni beni bulduğum için, kendimi bulduğum için çok mutluyum…

“Kendini bulmak başkalarının seninle ilgili ne düşündüklerinden kurtulmaktır.”

Herkesin kendini bulabilmesi ümidiyle…

Sevgiler…
Manolya DEMİRBAŞ